به گزارش ایسنا، جلیل شهناز، استاد برجسته تار و موسیقی ایرانی صبح روز 27 خرداد درگذشت و هیأت مدیره خانه موسیقی در پیامی این ضایعه را به جامعه موسیقی ایران تسلیت گفت.
جلیل شهناز، در خرداد ماه سال ۱۳۰۰ در اصفهان و در خانواده‌ای اهل موسیقی چشم به جهان گشود.
پدرش (شعبان خان) علاقه زیادی به موسیقی ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت.
شهناز از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز فراگرفت.
پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد.
جلیل شهناز در جوانی با حسن کسایی آشنا شد که این آشنایی آغاز همکاری بلندمدت آن دو بود.
جلیل شهناز از سال ۱۳۲۴ در تهران ساکن شد و با رادیو تهران شروع به کار کرد و در بسیاری از برنامه‌ها به عنوان تک نواز شرکت کرد.
اقامت جلیل شهناز در تهران مصادف بود با پخش برنامه‌های تخصصی موسیقی از رادیو و تلویزیون که جلیل شهناز از تکنوازان بی‌بدیل این دوران بود.
وی در دهه ۶۰ به همراه فرامرز پایور، علی اصغر بهاری، محمد اسماعیلی و محمد موسوی در قالب گروه اساتید به اجرای برنامه در ایران و کشور‌های دیگر پرداخت.
این استاد تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندانی مانند فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح، جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمدرضا شجریان همکاری داشت.
این هنرمند در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد و مدرک درجه یک هنری به وی اهدا شد و در سال‌های بارها مورد تقدیر قرار گرفت.
در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۸۹ خانه موسیقی به دست جلیل شهناز نوگشایی شد و در این مراسم نیز از سوی خانه موسیقی تجلیل شد.
جلیل شهناز در سال‌های پایانی عمر خود با بیماری دست پنجه نرم می‌کرد و بسیاری از هنرمندان، دست اندرکاران و مسئولان فرهنگی از جمله اعضای هیئت مدیره خانه موسیقی هر چند بار به عیادت او رفته و از نزدیک پیگیر وضعیت جسمانی این هنرمند بودند.
