پژوهشگران دانشگاه کارنگی ملون، از یک خودروی کادیلاک معمولی، خودرویی بدون راننده ساختند، آن هم بدون استفاده از تجهیزات گران قیمت سایر خودروهای بدون راننده و با همان کارامدی.
خودروهای بدون راننده، بحث روز چند سال اخیرصنعت اتومبیل شده‌اند، و حتی بعضی از شرکت‌های بزرگ تاریخ عرضه اولین خودروهای بدون راننده خود به بازار را هم تعیین کرده‌اند. حال پای این خودروها به دانشگاه کارنگی ملون هم باز شده، و پژوهشگران این دانشگاه، یک دستگاه کادیلاک SRX را به آرایه ای از حسگرها مجهز کرده‌اند که به این ماشین اجازه می‌دهد ترافیک بزرگراه‌ها، جاده‌های شلوغ و حتی رمپ‌های خروجی متعدد جاده را نیز تحت کنترل داشته باشند.
به گزارش گیزمگ، تیم دانشگاه کارنگی ملون، به سرپرستی راج راجکومار، یک دستگاه کادیلاک اس‌آر‌ایکس 2011 متوسط را در آرایه‌ای از رادارها غرق کردند، (البته همگی در داخل خودرو پنهان شده‌اند). به گفته راجکومار، اس‌آر‌ایکس به این دلیل انتخاب شد که «جنرال موتورز یک اسپانسر و شریک قدیمی دانشگاه است».
استفاده از حسگرهای معمولی صنعت اتومبیل سازی به جای ابزارهای عجیب و گران قیمت، هم به جلب توجه خودروسازان به این فناوری کمک می‌کند و هم قیمت تمام شده را پایین می‌آورد. به رغم این که همه رادارهای به کار رفته در این تحقیق، هنوز در رده رادارهای خودرو طبقه بندی نمی‌شوند، به باور راجکومار «به زودی وارد آن خواهند شد، و خیلی هم قابل اعتماد خواهند بود. آنها گرداگرد خودرو نصب خواهند شد تا پوشش 360 درجه را تامین کنند».
سیستم کنترل این اس‌آر‌ایکس هم مانند دیگر خودروهای خود راننده، عملکردهای معمولی رانندگی مانند، دور زدن، گاز دادن و ترمز را انجام می‌دهد. این خودرو با استفاده از رادار خود، موانع جاده‌ای همچون عابران پیاده و موتور سیکلت‌ها را تشخیص داده و از برخورد با آنها اجتناب می‌کند. «کادیلاک ما همچنین از ارتباطات V2V (خودرو به خودرو) و V2I (خودرو به ابزار) بهره می‌برد».این ارتباطات به اس‌آر‌ایکس امکان می دهد که با چراغ‌های راهنمایی تقاطعها و دیگر خودروهایی که مجهز به این فناوری هستند تبادل داده داشته باشد، و از وابستگی خود به سیستم رادار بکاهد.
هدف اصلی این گروه پژوهشی کاهش تصادفات است، ولی این که بتوانیم هنگام رانندگی کتاب بخوانیم هم لطف خود را دارد! «تجهیزات الکترونیک خودرو قابل اعتمادتر از آدم‌ها هستند و از راننده‌ها در مقابل رانندگی بد خودشان و دیگران محافظت می‌کنند».
به نظر راجکومار، خودروهای بدون راننده تا سال 2020/۱۳۹۹ وارد جاده‌ها خواهند شد؛ اما آیا این بدان معنی است که دیگر نیازی به تعلیمات رانندگی و اخذ گواهینامه نیست؟ «درست است که یک سری مشکلات فنی وجود دارند، ولی مسئله پذیرش اجتماعی، وجود یک سیستم قانون گذاری و همچنین بیمه هم چیزهای دیگری هستند که باید حل شوند».
جهان در حالی به سوی خودروهای کاملا خودکار بدون راننده و بی‌خطر می‌رود که چالش‌های زیادی در این راه وجود دارند؛ اما پژوهشگران کارنگی ملون برای این راه کاملا آماده‌اند. «دنیا به شدت پیش‌بینی ناپذیر است، در نتیجه سیستم هوش مصنوعی خودروها باید بتواند از پس هر شرایطی در جاده‌ها بر بیاید. سرمایه گذاری فدرال بر روی بودجه‌های تحقیق و توسعه فناوری، حمل و نقل را هم از نظر ایمنی و هم از نظر کارآمدی متحول خواهد کرد».
