گروه نمايش سياه بازی سعدی افشار از۱۷ تا ۲۸ اکتبر ۲۰۰۶ در تئاتر ناسيونال بلژيک اجرا دارند. ديدن سياه بازی با شرکت سعدی افشار در بلژيک اتفاقی است که ديگر تکرار نمی شود.
تئاتر نصر تهران شايد آخرين جايگاه هنرمندان سياه بازی بوده باشد که بدون پشتيبانی دولت ايران نخست به حال خود رها شد و سپس با تمام تلاش هنرمندانی که در آنجا کار می کردند حکم تعطيلی آن توسط جمهوری اسلامی صادر و تمام هنرمندان بيکار و تنها به حال خود رها شدند.
خانم مريم خاکپور از ماجرای تعطيلی اين تئاتر در تهران فيلمی ساخت به نام Siah Bâzi: The Joy Makers که هر بيننده ای با ديدن آن بخاطر بی پشت و پناه ماندن هنرمندان ايرانی در کشورشان اشک در چشمانش جمع می شود.
گفته شده که Ariane Mnouchkine مدير نامدار Théâtre du Soleil در فرانسه با ديدن اين فيلم تمامی گروه سعدی افشار را که در تئاتر نصر تهران بيکار شده بودند به فرانسه دعوت نمود و تور تئاتر آنها را در اروپا برنامه ريزی کرد.
من ديشب به ديدن اين برنامه رفتم. سالن کاملا پر بود و شمار بلژيکی ها بيشتر از ايرانی ها بودند به جرات می توانم بگويم تمام آنها تحت تائير اين نمايش قرار گرفتند.
بايد بگويم خيلی ها با اين نمايش گريه کردند و اشک ريختند. از بی سروسامانی هنرمندانی که در کشور خودشان پناه ندارند، کار ندارند، پشتيبان ندارند.
بايد گفت خيلی ها با اين نمايش خنديدند و با لبخند از سالن خارج شدند. از شيرين کاری های سعدی افشار و گروهش، و از طنزهای زنده و جالبی که اين گروه اجرا کردند.
هر چند از بی توجهی و دورانداختن هنرمندان بزرگ نمايش ايران توسط حکومت کشورمان عرق شرم بر پيشانی ايرانيانی که در سالن بودند نشسته بود ولی احساس انسانيت و مسئوليت پذيری هنرمندان فرانسوی بخاطر جان دادن به نمايش سياه بازی ايرانيان شادی ويژه ای به قلب انسانها روانه کرد.
