پاركینسون یك بیماری عصبی است كه در آن حركات بدن تحت تاثیر قرار می‌گیرد و فرد دچار اشكالاتی در راه رفتن، صحبت كردن، بلع و تعادل می‌شود. ورزش می‌تواند به تحرك این بیماران كمك كند.
برخی از پزشكان فیزیوتراپی، تمریناتی برای تقویت عضلات و ایجاد تون مناسب در عضلات تجویز می‌كنند. این عمل موجب می‌شود تا عضلاتی كه كمتر استفاده می‌شوند و دچار خشكی و سفتی شده اند تا حدودی قابلیت حركت كافی را به دست آورند.
البته ورزش سیر پیشرونده‌ی بیماری را متوقف نمی‌كند اما باعث افزایش نیروی بدنی می‌شود و ناتوانی فرد را كمتر می‌كند. همچنین ورزش موجب افزایش تعادل فرد می‌شود و به فرد كمك می‌كند تا بر مشكل عدم تعادل خود غلبه كنند و بهتر راه برود. به علاوه می‌توان با ورزش عضلات خاصی را تقویت كرد تا فرد بتواند بهتر صحبت كند و بلع را انجام دهد. و نیز ورزش احساس روانی خوبی ایجاد می‌كند و از نظر روانی برای فرد مفید است.
چه ورزشی مناسب است؟
هر نوع ورزشی كه انجام می‌دهید باید مطمئن باشید كه تحرك كافی را برای عضلات ایجاد كند، قلب شما سریعتر خون را پمپ كند و بتوانید آن را هر روز انجام دهید.
پیاده روی، جاگینگ (پیاده روی سریع)، نرمشهای كششی، شنا و سایر فعالیتهای بدنی راه فوق العاده‌ای برای غلبه كردن بر لرزش اندامها و خشكی عضلات است و ممكن است روند تغییراتی كه در بیماری پاركینسون روی می‌دهند را آهسته كند.
اگر ورزش مناسبی را در برنامه‌ی روزانه‌ی خود بگنجانید و آن را ادامه دهید، احساس بهتری خواهید داشت، وزن خود را در شرایط مناسبی حفظ می‌كنید و شبها بهتر می‌خوابید.
پیش از آغاز برنامه‌ی ورزشی با پزشك خود مشورت كنید و هنگامی‌كه احساس خستگی می‌كنید ورزش نكنید.
برخی از ورزشهایی كه توصیه می‌شوند شامل این موارد هستند:
- پیاده روی روزانه
- یوگا
- نرمشهای كششی ملایم
- چی یی
یوگا به این دلیل كه حركات آهسته‌ای دارد برای بیماران پاركینسونی ایده‌آل است.
چی‌یی یك ورزش چینی برای تنفس عمیق است كه میزان اكسیژن خون را افزایش می‌دهد و از افسردگی فرد می‌كاهد.
برای انجام این ورزش روی یك صندلی بنشینید و به پشتی صندلی تكیه كنید. كف پاها باید روی زمین قرار داشته‌باشند.
هر دو بازو را به طرف سقف ببرید، از طریق بینی دم عمیق انجام دهید. نفس خود را حبس كنید، دستها را مشت كنید و عضلات بازو را منقبض كرده و به آنها فشار بیاورید.
سپس به آرامی از طریق بینی بازدم را انجام دهید و طی 6 ثانیه بازوها كه هنوز سفت و منقبض هستند را تا روی قلب پائین بیاورید به طوری كه بازوها روی سینه روی هم قرار بگیرند. چانه‌ی خود را پائین بیاورید. با 4 نفس كوتاه ریه ها را كاملاً پر كنید تا احساس كنید كه قفسه‌ی سینه كاملاً منبسط شده‌است. چند ثانیه صبر كنید و سپس به آرامی بازدم را انجام دهید. این تمرین را چند بار در روز انجام دهید و بر روی ریتم و عمق هر تنفس تمركز كنید.
اگر لرزش و رعشه در بازوها یا سر مانع انجام این حركات می‌شوند بر روی تنفس تمركز كنید.
سعی كنید به تعداد 5- 4 تنفس در دقیقه برسید. انجام این تمرین را به 5 دقیقه در طول روز محدود كنید.
