تا روز سه‌شنبه اگر به وسیله نقشه گوگل(Google Map) به کره شمالی نگاه می‌کردید هیچ جزییاتی را نمی‌توانستید مشاهده کنید.
تنها چیزی که دیده می‌شد یک کشور سفید، بدون رودها، ريل های راه‌آهن، پارک‌ها و حتا رستوران‌ها. تنها چیزی که مشخص شده بود، محل پایتخت، پیونگ‌یانگ بود. تمام این‌ها تا روز سه شنبه، کره شمالی را به یکی از مخفی‌ترین کشورهای دنبا بدل کرده بود.
پس از تغییراتی که از روز سه شنبه اتفاق افتاد همه چیز روی نقشه گوگل مشخص شده، از ایستگاه‌های متروی پیونگ‌یانگ، کوه‌ها، بیمارستان‌ها گرفته تا حتا گولاگ‌ها(گولاگ اداره کل اردوگاه‌های کار و اصلاح است، که محل نگهداری مجرمین سیاسی و به عبارت بهتر اردوگاه‌های کار اجباری است) نیز مشخص شده‌‌اند.
براساس خبری که گوگل در بلاگ خود منتشر کرده، این نقشه به وسیله‌ی شهروندانی نقشه‌بردا تهیه شده است که این کار را داوطلبانه انجام داده‌اند. این داوطلبان از ابزار Google Map Maker برای این کار استفاده کرده‌اند. این برنامه مانند ویکی‌پدیا است و به کاربران اجازه می‌دهد که اطلاعات خودشان را روی نقشه گوگل ارسال کنند و سایر کاربران باید این اطلاعات ارسالی را تایید کنند. این رویه در مورد کشورهای دیگری هم که بر روی نقشه‌ی گوگل ناپیدا بودند، مانند افقانستان و برمه نیز اجرا شده بود.
در مورد کره‌ی شمالی، این داوطلبان از بيرون از کشور و از سال ۲۰۰۹ این کار را آغاز کرده بودند. آنها از اطلاعاتی که منتشر شده بود استفاده کردند و آن اطلاعات را با استفاده از جزییات نقشه‌های آنالوگ، عکس‌های ماهواره‌ای و اطلاعاتی که روی اینترنت منتشر شده بود، تدوین کردند.
Hwang Min جوان ۲۸ ساله‌ای که یکی از این نقشه‌نگاران داوطلب هست، او که دو سال و از سئول روی این پروژه کار کرده می‌گوید: بخش زیادی از اطلاعات بر روی اینترنت در دسترس بود.
کره شمالی آخرین کشوری بود که به صورت مجازی بر روی نقشه‌ی گوگل قابل دسترسی نبود، اما اطلاعات خیلی جزییتری از کره شمالی پیشتر بر روی اینترنت منتشر شده بود. قابل توجه‌ترین نقشه مربوط است به Curtis Melvin، کسی که وبلاگ "دیده‌بان اقتصادی کره شمالی" را راه اندازی کرده بود و سال‌ها وقت صرف یاقتن نقطه‌های مهم کشور کره شمالی، مانند مقبره‌ها، کارخانه‌های نساجی، استودیوهای فیلم سازی و حتی شایعه‌هایی بود از یافتن محل‌های آموزشی برای جاسوس‌ها، کرده بود. نقشه‌ی Melvin به صورت یک فایل برای Google Earth بر روی اینترنت قابل دانلود است.
ولی بودن کره شمالی بر روی نقشه گوگل بسیار مهم‌تر هست چرا که دسترسی به آن بسیار ساده و آسان می‌باشد. اما بعید به نظر می‌رسد که این نقشه اثر فوری و سریعی در کره داشته باشد چرا که استفاده از اینترنت در آنجا برای همه ممکن نیست و فقط تعداد انگشت شماری از نخبگان به اینترنت دسترسی دارند. ولی می‌تواند برای پژوهشگران و دانشمندان خارج از کشور بسیار مفید باشد.
