شهر تهران باید هر لحظه در انتظار زلزله‌ای قریب الوقوع باشد و ساکنان شهر باید برای این اتفاق آمادگی لازم را داشته باشند.
بر اساس مطالعات انجام شده توسط مشاوران ایرانی و نیز آژانس همکاری‌های بین المللی ژاپن (جایکا) و مرکز مطالعات زلزله و زیست محیطی تهران، در صورت وقوع زلزله در تهران حدود ۴۸۰. ۰۰۰ ساختمان به شدت آسیب دیده و میلیارد‌ها دلار خسارت مستقیم به شهر وارد خواهد شد.
از لحاظ جغرافیایی و زمین‌شناسی شهر تهران در یک گستره طبیعی واقع شده که چندین رشته گسل فعال و نقاط لرزه خیز پراکنده در آن وجود دارد. از میان بسیاری از گسل‌های فعال در منطقه، محتمل‌ترین گسل‌های خطرناک عبارتند از گسل مشا (طول: حدود ۲۰۰ کیلومتر) ، گسل شمال تهران (طول: حدود ۹۰ کیلومتر)، گسل جنوب ری (طول: حدود ۲۰ کیلومتر) است.
عزیزالله رجب‌زاده رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران با اشاره به اینکه متاسفانه هنوز احتمال وقوع زلزله را جدی نگرفته‌ایم و زمین‌لرزه تهران را باور نداریم گفت: نشانه آن ضعف‌های موجود در ساخت و ساز‌ها، عدم آموزش مردم و کافی نبودن میزان تلاش‌ها در این حوزه نسبت به مخاطره موجود است.
وی در نشست اعضای ستاد مدیریت بحران منطقه ۱۴ با تاکید بر اینکه مدیریت بحران، فعالیتی محدود به یک سازمان و نهاد نیست گفت که تمامی تشکیلات دخیل در مدیریت شهری و خدمات اضطراری در این امر دخیل هستند و مدیریت بحران فعالیتی جمعی است.
رجب‌زاده معتقد است که اگر زلزله در تهران رخ دهد ۶۰ درصد زیر آوار ماندگان در ۲ ساعت اول جان خود را از دست می‌دهند. این در حالی است که مرتضی تمدن استاندار تهران معتقد است که زلزله در تهران بسیار جدی است و آن را جدی گرفته‌ایم.
تمدن به مقاوم‌سازی ساختمان‌ها در استان تهران اشاره کرد و گفت: در اغلب شهر‌ها و روستاهای استان به غیر از شهر تهران کار مقاوم‌سازی مسکن‌های روستایی به خوبی پیش می‌رود.
دست به دعا شویم تا زلزله در تهران رخ ندهد این جمله اظهار نظر امروز حمزه شکیب رئیس کمسیون عمران شورای شهر است.
وی با اشاره به وقوع زلزله در استان بوشهر و در منطقه کاکی و شهر شنبه اظهار داشت: این زلزله از لحاظ بزرگی حدود ۶. ۱ بود ولی از لحاظ شدت نسبت به زلزله‌های گذشته از جمله بم پیچ شتابی آن ناچیز بوده است.
وی تصریح کرد: این زمین‌لرزه در ۲۰ فروردین ۹۲ و در ساعت ۱۶: ۲۲ و ۵۰ ثانیه به وقت محلی در بخش کاکی فاصله ۸۰ کیلومتری از بوشهر اتفاق افتاد که بعد از آن نیز پس‌لرزه‌هایی در این منطقه انجام شد.
هر بار که زلزله در یکی از استان‌های کشور رخ می‌دهد که جمعیت آن‌ها بسیار کمتر از استان تهران است، مسئولان به یاد زلزله تهران می‌افتند و چند روزی مصاحبه کرده و راه کارهای مقطعی ارائه می‌کند و بعد فراموش می‌شود که زلزله در کمین مردم است و باید اقدامات کلیدی انجام شود.
