ناسا اخیرا پیش‌نویس درخواست برای مرحله چهارم و نهایی «برنامه خدمه تجاری» خود را منتشر کرده که انتظار می‌رود به پرتاب تاکسی‌های فضایی سرنشین‌دار به ایستگاه فضایی بین‌المللی از خاک امریکا تا اواخر سال 2017 بینجامد.
به گزارش ایسنا، «برنامه خدمه تجاری C5610K» تلاش ناسا برای ارائه کمک‌هزینه به توسعه تجاری سیستم‌هایی برای حمل فضانوردان به ایستگاه بین‌المللی و بازگرداندن آنها به زمین است.
بر اساس این پیش‌نویس، زمانی که ناسا نخستین اقدام برای یک پرواز سرنشین‌دار را صورت دهد، هر سال دو بار از این پروازها انجام خواهد شد.
پیش از این که ناسا پاییز سال جاری میلادی قرارداد نهایی را منتشر کند، این آژانس در اول و دوم آگوست میزبان نشست پیش‌قرارداد با صنایع در مرکز فضایی کندی خواهد بود.
آن طور که انتظار می‌رود، این قرارداد تحت مقررات تجاری فدرال، قراردادی با قیمت ثابت خواهد بود.
تاکنون ناسا بیشتر به «قانون موافقت‌نامه‌های فضایی» برای ارائه کمک‌هزینه به توسعه سفینه‌فضایی که از لحاظ تجاری طراحی شده، متکی بوده است.
عموما این تصور وجود دارد که شرکت‌های دارای بهترین شانس، شرکت‌هایی هستند که ناسا از پیش به عنوان بخشی از دور سوم برنامه خدمه تجاری، از آنها حمایت کرده است.
این شرکت‌ها شامل «سیستم‌های تفحص فضایی بوئینگ،» «سیستم‌های فضایی سیرا نوادا» و «فناوری‌های تفحص فضایی» (اسپیس‌ایکس) هستند.
بوئینگ و اسپس‌ایکس بر روی ساخت کپسول‌ها فعالیت می‌کنند، در حالی که سیرا نوادا طراحی لیفتینگ-بدنه را بر عهده دارد.
تمامی سه سفینه‌فضایی می‌توانند هفت نفر را در خود جای دهند. بوئینگ و سیرانوادا در حال برنامه‌یزی برای پرتاب موشک Atlas 5 هستند، در حالی که موشک Falcon 9 متعلق به اسپیس‌ایکس آماده عملیات در سال 2017 است.
در برنامه زمانبندی و بودجه‌گذاری، پرواز نمایشی برنامه‌ریزی‌شده که بخشی از آنچه ناسا «توانایی حمل‌ونقل خدمه تجاری» می‌نامد، است، نخستین پرواز فضایی مداری سرنشین‌دار از ایالات متحده امریکا، از سال 2011 (سال پایان یافتن برنامه شاتل فضایی) به شمار می‌آید.
ناسا بارها اعلام کرده به بیش از 800 میلیون دلا در سال برای اجرای برنامه‌اش در سال 2017 و دخالت دادن بیش از یک شرکت در این برنامه نیاز دارد.
