در صورتی که والدین اجازه خرید، خرج و پس انداز را به کودک ندهند، کودک اشتیاق پس‌انداز کردن را از دست می‌دهد.
کودکان می‌توانند بعد از فراگرفتن درس ریاضی با مهره‌های رنگی و اسکناس‌های رنگی مشابه با پول واقعی ارزش پس انداز کردن را یاد بگیرند.
در صورتی که والدین نتوانستند در سنین پیش از دبستان اهمیت پس انداز کردن را به کودک یاد دهند بهتر است در سنین دبستان که کودکان درس‌هایی مانند حساب و ریاضی را یاد می‌گیرند، این آموزش‌ها انجام شود.
والدین برای آموزش پس انداز کردن می‌توانند با کودک خود قرارهای هفتگی، روزانه یا ماهیانه بگذارند، برای مثال به کودک خود یاد دهند مبلغی که در ابتدای هفته به او می‌دهند متعلق به خودش است و تا پایان هفته تنها پولی است که به او داده می‌شود و در صورتی که آن را خرج کند پول دیگری پرداخت نخواهد شد.
باید به کودک یاد داد نیمی از پول را خرج و نیمی دیگر آن را پس انداز کند و والدین نیز باید بر شروطی که با فرزندشان می‌گذارند پابرجا باشند برای مثال اگر کودک سهم هفتگی خود را زودتر از موعد تمام کرد از پرداخت وجه اضافی به او خوداری کنند تا با مفهوم پس انداز کردن آشنا شود.
اشتیاق کودک برای پس انداز با سخت‌گیری کم می‌شود
بهتر است والدين یک دفترچه برای یادداشت میزان پس اندازهای هفتگی یا ماهیانه کودک خود در نظر بگیرند. والدین توجه داشته باشند که اگر کودک پس از گذشت چند مدت خواست با پس از اندازش وسیله‌ای متناسب به لحاظ سنی، اخلاق و شرایط مناسب را بخرد، به او اجازه دهند.
در صورتی که والدین اجازه خرید و خرج کردن پس انداز را به فرزندشان ندهند، کودک اشتیاق خود را برای پس انداز کردن از دست می‌دهد؛ نباید تنها از کودک خواست تا پس انداز کند و حق دخالت و استفاده از پس اندازش را نداشته باشد.
کودک در چنین حالتی ترجیح می‌دهد تمام پس انداز خود را خرج کند اما زمانی که بداند با پس اندازش می‌تواند به آن چیزی که می‌خواهد برسد و اجازه انجام این کار را دارد با اشتیاق بیشتری پول خود را پس انداز می‌کند.
در سنین پیش از دبستان حساب و کتاب برای کودک سخت است، اما می‌توان به او یاد داد که با کمک سایر اعضای خانواده این کار را انجام دهد.
وقتی گفته می‌شود کودک باید با مفهوم مدیریت مالی آشنا شود منظور زمانی است که او بتواند درک درستی از اسکناس و پول داشته باشد و فرقی نمی‌کند که کودک در کجا با اهمیت این موضوع آشنا می‌شود و آموزش می‌بیند.
