Chantal Akerman کارگردان بلژیکی در روز پنجم اکتبر 2015 درگذشت. وی دقت و درخشندگی به یادماندنی در آثارش داشت.
شمار كارگردان‌هايی كه هم به عنوان هنرمند و هم فیلمساز بتوان از آنها نام برد بسيار نيست ولی شانتال آكرمن كه در ۶۵ سالگی درگذشت یكی از این چهره‌ها بود. كسی كه دیدگاه خلاقانه اش بر هر دوی این جهان‌ها، تاثیرگذار بود. آكرمن برای نخستين بار از ژان لوک‌گدار الهام گرفت. كار اين دو به طوری موثر و احتمالا ناخواسته جایی ميان سینما و ویدئو آرت قرار می‌گیرد.
ژان دیلمان شاهكار آكرمن عمیقا اسرارآمیز و درونی و حماسی است و در آن حد از اهمیت قرار می‌گیرد كه او را در سطح گدار، لوییس بونوئل و انیس واردا قرار می دهد.
در فیلم ژان دیلمان، شماره ۲۳ که دو کومرس، ۱۰۸۰ بروکسل كه بیش از سه ساعت و ۲۰ دقیقه است، آكرمن سه روز از زندگی ظاهرا پیش پا افتاده ی بیوه‌ای تنها و مضطرب را به تصویر می کشد كه نقشش را Delphine Seyrig بازی كرد.
با این حال آكرمن تلاش می‌كند تا حسی از زمان واقعی را به مخاطب ارایه دهد: با شات‌های بی‌وقفه طولانی كه بیشتر از فاصله‌ای متوسط گرفته شده اند ما می‌توانیم ببینیم كه ژان چطور یک سیب زمینی را زمین می اندازد و آكرمن اجازه می‌دهد تا ما افتادن آن را حس كنیم. چگونگی تصویر موضوع و امپرسیونیسم موجود در این فیلم بخشی حیاتی از دیدگاه آكرمن است.
فیلم La Captive او محصول سال ۲۰۰۰ است که اقتباسی به همان اندازه مبهم از جلد پنجم كتاب مارسل پروست با عنوان در جستجوی زمان از دست رفته به حساب می آید. مارسل پروست در این کتاب زندانی را خلق كرده كه مهمان یک زن جوان است كه وسواسی از روی حسادت در رفتارشان موج می‌زند. آكرمن در این فیلم حسی را به ارمغان می‌آورد كه گويا او نیز یک اسیر است.
آکرمن یکی از برجسته‌ترین فیلمسازان تجربی و آوانگارد سینمای اروپا و جهان بود که تاثیر بسیار بر سینماگران تجربی، آوانگارد، فمینیست و مینی مالیست جهان گذاشت. او در گسترش فیلمسازی زن محور و سینمای آوانگارد نقش پررنگی داشته است.
در نظرخواهی سال ۲۰۱۲ از منتقدان سینمایی، تنها نام دو فیلمساز زن در لیست ۱۰۰ فیلم برتر منتقدان قرار گرفت که یکی از آنها کلر دنی بود و دیگری شانتال آکرمن که با فیلم ژان دیلمان در جایگاه سی و پنجم قرار گرفت.
