سکسکه طبیعی تنها یک تیک شنیداری است. در این حالت عصب فرنیک که عضلات دیافراگم را عصب دهی می‌کند، در هنگام دم یا فروبردن هوا دیافراگم منقبض و در هنگام بازدم یا بیرون دادن هوا دیافراگم شل می‌شود و در نهایت سکسکه که یک فعالیت عضلانی اسپاسمی و غیرارادی در دیافراگم است، رخ می دهد.
علی‌رغم تمام پیشرفت‌هایی که در خلال سال‌ها در علم پزشکی به وجود آمده، متأسفانه این علم هنوز درمان مناسبی برای اسپاسم‌های کوچک عضلانی و موقت که موجب آزردگی افراد می‌شوند نیافته است.
سکسکه در بسیاری موارد خود به خود محو می‌شود، اما در صورت ادامه یافتن می تواند نشانگر یک مشکل جدی باشد.
معده مملو از غذا می‌تواند دیافراگم را تحریک کند و باعث رشته‌ای از سکسکه‌ها شود. یک بلع نامناسب و یا یک لقمه بزرگ ممکن است اعصاب مری را به گونه‌ای تحریک کند که موجب بروز انقباض در ناحیه‌ای از آن که در مجاورت معده قرار دارد، شود.
افرادی که جراحی بر روی معده و یا پشت داشته اند دچار سکسکه می شوند و در دیگر موارد جراحی، سکسکه می تواند ناشی از واکنش به داروهای بیهوشی باشد و بیماریهایی مانند نارسایی پیشرونده کلیه می تواند عامل بروز سکسکه مداوم و یا عود کردن آن شود.
این وضعیت می تواند با رشد آبسه یا تومور در درون و یا در مجاورت قفسه سینه، دیافراگم و یا مری نیز بوجود آید.
ورزش یا استرس نیز می‌توانند حمله سکسکه را برانگیزند. در برخی افراد سکسکه می تواند منشأ روانشناختی داشته باشد، در مواقع اضطراب و ترس این واکنش به طور ناخودآگاه برای گریز از شرایط نامطلوب به وجود می آید، اما در بیشتر موارد سکسکه اغلب بدون علت مشخصی رخ می‌دهد.
برای رفع سکسکه باید تلاش کرد تا با منحرف کردن توجه فرد از موضوع آزاردهنده و یا مجبور ساختن وی به حبس نفس استفاده کرد.
در صورت مبتلا شدن افراد به سکسکه‌های طولانی مدت و آزاردهنده باید به پزشک مراجعه کنند تا پس از انجام آزمایشات و گرفتن عکس رنگی با بلع باریم از دستگاه گوارش فوقانی در راستای شناسایی احتمال وجود انسداد و تنگی در مری اقدام کنند.
شیوه‌هایی از نگهداشتن نفس، ترساندن ناگهانی، مکیدن قند، نوشیدن آب در حالت وارونه یا حتی انجام دادن ملایم مانور هیلمیک که در اصل برای خارج کردن لقمه گیر کرده در گلو به کار می‌رود، مصرف مواد با طعم تند و گزنده همانند سرکه و لیموترش می توانند در رفع اسپاسم و سکسکه کمک کنند.
