یک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی گفت: به افراد توصیه می‌کنیم که حداکثر کار مداوم آنها 20 دقیقه طول بکشد و یک وقفه حداقل ۲دقیقه‌ای در کار ایجاد کنند در غیر این صورت تحمل فرد و تحمل بدن فرد برای ادامه کار کم می‌شود.
رحمت‌اله حافظی، اظهارداشت: با توجه به اینکه قشر قابل توجهی از جامعه کار اداری انجام می‌دهند و پشت میزنشین هستند، باید تمهیداتی را در نظر گرفت تا به واسطه نشستن پشت میز،ْ آسیبی به ستون فقرات، اسکلت و عضلات افراد وارد نشود.
این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی گفت: ما به افراد توصیه می‌کنیم حتماً از صندلی استاندارد استفاده کنند چرا که تکیه‌گاه یا پشتی صندلی در پشت کمر در صندلی استاندارد برجسته است و گودی کمر را پر می‌کند. نشیمن‌گاه صندلی نیز باید حالت نرم داشته باشد یعنی مثل صندلی‌های چوبی و فلزی سفت و سخت نباشد چرا که این مدل صندلی‌ها برای کار طولانی مناسب نیست.
نبایستی ارتفاع صندلی از زمین به اندازه‌ای بلند باشد که پاها آویزان مانده و پنجه‌ها به زمین نرسند بلکه باید بر حسب ابعاد بدن، ارتفاع صندلی طوری تنظیم شود که کف پاها به طور کامل روی زمین قرارگیرد.
ارتفاع صندلی از زمین و وضعیت پا و لگن فرد باید طوری باشد که اگر از پهلو به فرد نگاه کنیم، مفصل زانو در حد یک سانتیمتر بالاتر از مفصل لگن قرار گیرد؛ به طوری که اگر یک لیوان آب روی استخوان ران بریزیم آب به سمت مفصل ران حرکت کند نه مفصل زانو.
حافظی وجود دسته در صندلی را مفید دانست و افزود: خوشبختانه صندلی‌هایی در بازار وجود دارد که ارتفاع دسته آنها نیز قابل تنظیم است چرا که باید فرد با توجه به ابعاد بدن خود، ارتفاع دسته را طوری تنظیم کند که با قراردادن دست و ساعد خود بر روی دسته صندلی، بخشی از وزن خود را از طریق دست‌ها به صندلی منتقل کند و از فشار بیشتر به ستون فقرات و کمر بکاهد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: افراد وقتی پشت میز قرار می‌گیرند باید در انتهای صندلی نشسته و تکیه دهند چرا که دیده شده افراد وسط صندلی می‌نشینند و ستون فقرات تکیه‌گاهی ندارد که این امر در دراز مدت باعث خستگی عضلات و بافت نرم اطراف ستون فقرات می‌شود. افراد باید در انتهای صندلی بنشینند و کاملاً تکیه دهند و با چنین وضعیتی، فاصله صندلی و میز را به حداقل برسانند.
فاصله صندلی و میز باید به گونه‌ای باشد که فرد مجبور نباشد در هنگام کار روی میز خم شود. اگر میز پایین باشد و صندلی بالاتر از میز؛ در آن موقع فرد مجبور می‌شود روی میز خم شود و اگر بالعکس آن باشد فرد باید سرش را به سمت بالا بگیرد.
وقتی فرد کاملاً درست روی صندلی نشسته است، باید فاصله خود تا میز را به حداقل رسانده و ساعد را به طور افقی روی میز قرار دهد، نه میز بلند باشد که ساعد زاویه دار روی میز قرار گیرد، نه میز کوتاه باشد که ساعد زاویه دار به سمت پایین قرار گیرد بلکه بایستی هر دو ساعد به صورت افقی و صاف روی میز قرار گیرند.
حافظی گفت: اگر افراد در چنین وضعیت مناسبی کار کنند آن وقت توصیه می‌کنیم حداکثر کار مداومشان 20 دقیقه طول بکشد و یک وقفه حداقل2 دقیقه‌ای در کار ایجاد کنند و از جابلند شوند و کار را به صورت پیوسته انجام ندهند.
