آن قدیم‌ترها ... اصلاً یادتان هست آن شیشه شیرهایی که بزرگ و کوچک داشت و عکس سر یک گاو هم رویش بود؟ بعضی وقتها با رنگ قرمز کشیده شده بود، بعضی وقتها هم سبز.خیلی هم گشتیم تا بتوانیم عکسی از آنها پیدا کنیم. همین عکسی که می‌بینید را پیدا کردیم.
البته ناگفته نماند که بعضی وقت ها از توی آن، چیزهایی به غیر از شیر هم در می آمد. حتماً شما هم با آن چیزها برخورد کرده اید.
الان نمی خواهم درباره آن چیزهایی که بعضی وقت ها توی شیر آن قدیم ترها پیدا می شد، بگویم. موضوع چیز دیگری است. شاید الان هم آن چیزها توی شیرها پیدا شود.
حتما یادتان می آید چقدر هم زیاد بود آن شیرهای شیشه ای؟ فوتبال که بازی می کردیم خسته و کوفته می رفتیم مغازه سر کوچه و یکی از آن شیرهای خنک را می خوردیم و جگرمان هم تازه می شد. درش که آلمینیومی بود وقتی بازش می کردیم به اندازه دو بند انگشت خامه روی آن بسته بود،باید انگشت می انداختیم تا برداریم آن خامه ها را.
مدرسه هم که آنقدر شیر می دادند که نمی دانستیم آنها را چکار کنیم. هم می خوردیم هم بعضی وقتها آن شیرهای سه گوش را زیر پا می ترکاندیم.
گذشت و گذشت تا اینجا رسید که این شیرها اکنون پاکتی شده است و پلاستیکی و نایلونی. معلوم هم نیست آب قاطی آنها می کنند چه بلایی سرشان می آورند که نه از آن خامه سر شیر خبری هست نه طعم و مزه شیر واقعی!
آن موقع آن شیرهای شیشه ای را می خریدیم چند؟ یادتان هست؟ به گمانم نیم لیتری اش بود یک تومان کوچکترش هم بود پنج ریال.
اما اکنون یک لیتر شیر را می خریم 2 هزار تومان،این تازه قیمت امروز است، فردا چه شود هنوز معلوم نیست.
اطباء و بزرگان علم تغذیه هم توصیه می کنند که شیر غذای سلامتی است، باید خورد آن هم روزی حداقل دو لیوان.
از ما که گذشت دیگر، کودکان و نوجوانان و جوانان اکنون را باید دریابیم که اگر نخورند همین شیر آبکی را هم، چه بر سرشان خواهد آمد؟
شیر که گران می شود، پدر خانواده که همان نان آور است هم توانش پایین می آید. دیگر نمی تواند مانند گذشته شیر بخرد تا فرزندانش بخورند، تا پوکی استخوان نگیرند،تا قدشان کوتاه نشود،تا در این هوای آلوده شهرها به این ریه های دود گرفته یاری رساند تا بتوانند نفس بکشند تا ... سلامتی شان برقرار باشد.
ما هم که رسانه هستیم و هی می گوییم و می نویسیم که آی مسئولان! این شیری که شما دم به ساعت گرانش می کنید و کیفیتش هم پایین می آید، اگر فرزندان این مملکت نوش جان نکنند عواقبش که برای خانواده جای خود، برای دولت و نظام سلامتی هم کلی هزینه خواهد داشت.
اما انگار نه انگار. همش به فکر تولید کننده هستند و بس. پس این وسط حقوق مصرف کننده کجا می رود؟ مصرف کننده مگر حقی ندارد؟ اگر دولت برای اینگونه مواد غذایی سوبسید زیاد هم بدهد جای دوری نمی رود، سرمایه گذاری است برای سلامتی افراد جامعه.
اگر دولت و مسئولان فکرش را بکنند که عواقب و عوارض مصرف نکردن شیر چقدر هزینه سنگینی را تحمیل می کند، دیگر اینقدر بی رویه قیمت شیر را بالا نمی برند.
اما هنوز که هنوز است وزارت آموزش و پرورش یا آن کمیته شیر مدارس، نتوانسته اند ترتیبی بدهند که این شیر رایگان در مدارس توزیع شود و دانش آموزان هم بتوانند از این طریق شیر مجانی بخورند تا پوکی استخوان نگیرند.
خودشان گفته اند که،وزارت بهداشت و درمان را می گویم، گفته اند که قد کودکان ایرانی دارد کوتاه می شود. پوکی استخوان هم بسیار شایع شده پس کو اقدام عاجل؟!
جام جم آنلاين
