سيمين بهبهاني يکی از نامدارترين ترانه سرایان همدوره ما، در سال ۱۳۰۶ خورشيدي در تهران چشم به جهان گشود. آموزشهای دبستانی و دبيرستانی را در همين شهر به پايان برد و پس از گذراندن دوره ی دانشسرا آموزگار دبيرستانهای تهران شد.
سيمين برای نخستين باردر سال ۱۳۲۵ ازدواج كرد كه به جدايی انجاميد. او برای بار دوم ازدواج كرد ولی همسر دومش چندی پس از آن درگذشت. او ۳ فرزند دارد و هم اكنون در تهران به زندگی ميکند.
ديار روشنم در شب تاريک يکی از آخرين شعرهای اوست:
ای دیار روشنم، شد تیره چون شب روزگارت - کو چراغی جز تنم کاتش زنم در شام تارت
ماه کو، خورشید کو؟ ناهید چنگی نیست پیدا! - چشم روشن کو که فانوسش کنم در رهگذارت
آبرویت را چه پیش آمد که این‌بی‌آبرویان - می گشایند آب در گنجینه‌های افتخارت
شیرزن شیرش حرام کام نامردان کودن - کز بلاشان نیست ایمن گور مردان دیارت
می فروشند آنچه داری: کوه ساکن، رود جاری - می ربایند آهوان خانگی را از کنارت
گنج‌های سر به مهرت رهزنان را شد غنیمت - درج عصمت مانده‌بی‌دردانگان ماهوارت
شب که بر بالین نهم سر، آتش انگیزم ز بستر - با گداز سوز و ساز مادران داغدارت
در غم یاران بندی، آهوی سر در کمندم - بند بگشا- ای خدا- تا شکر بگذارد شکارت
مدعی را گو چه سازی مهر از گل در نمازت - سجده بر مسکوک زر پر سودتر آید به کارت
این زن ای من- بر کمر دستی بزن، بر خیز از جا - جان به کف داری همین بس بهره از دار و ندارت
