یافته‌های یک پژوهش انجام شده توسط محققان نشان می‌دهد که کشورهای یونان، ایرلند، سوئد، اسپانیا و بلژیک موفق‌ترین کشورها در مبارزه با مرگ و میر مادران طی سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۸ بوده‌اند.
توجه به سلامت روان مادران به این دلیل حائز اهمیت است که هر ساله ۵۲۹ هزار مادر به علت نتیجه ناموفق حاملگی و تولد نوزاد می‌میرند؛ تعداد بسیاری از مادران از فقر سلامت و ناتوانی رنج می‌برند و این درحالیست که ۹۵ درصد این مرگ‌ها در آسیا اتفاق می‌افتد.
خطر ۱۰۰ برابری مرگ مادران در حین حاملگی در کشورهای فقیر
بر اساس تحقیقات انجام شده، یک زن در کشورهای فقیر، ۱۰۰ برابر زنان در کشورهای توسعه یافته، با خطر مرگ در حین حاملگی مواجه می‌شود. این به معنای آن است که فقر بیشتر، خطر بیشتری را به همراه دارد. زنان فقیر عمدتا در روستاها زندگی می‌کنند و متعلق به نژادهای بومی هستند. این زنان بیشتر در معرض خطر هستند.
این پژوهش همچنین از جمله علل مرگ و میر مادران را تعویق در زمان ازدواج، پیشگیری از حاملگی ناخواسته و محدودیت در سقط جنین می‌داند که منجر به ۳۳ درصد مرگ و میر مادران می‌شود.
درحالیکه تمام اهداف توسعه هزاره در پی آن است که سلامت مادران را بهبود داده و به کاهش مرگ و میر مادران تا ۷۵ درصد بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ امیداوار است و همچنین تقریبا تمام مرگهای مادران در حین حاملگی و تولد نوزاد قابل پیشگیری هستند اما ۶۶ درصد این مرگ‌ها در ۱۳ کشور اتفاق می‌افتد.
بررسی‌های این تحقیق و سایر تحقیقات نشان می‌دهد که کشورهای فقیر مرگ و میر مادران بیشتری داشته‌اند و با سرمایه‌گذاری اندک در این زمینه درصد زیادی از مرگ و میرها را می‌توانند کاهش دهند اما اکثر این کشورها دارای شاخص توسعه انسانی پایینی بوده‌اند.
تحقیق حاضر که از نوع توصیفی - تطبیقی بوده، به بررسی روند شاخص توسعه انسانی و زیرمجموعه‌های آن با مرگ و میر مادران طی سالهای گذشته پرداخته است. نمونه‌ها شامل ۱۳۵ کشور جهان بوده و بدین ترتیب از قاره آسیا، ۳۰ کشور، اروپا ۴۳ کشور، امریکا ۲۶ کشور،افریقا ۳۴ کشور، اقیانوسیه ۲ کشور مورد بررسی قرار گرفته است.
معیار انتخاب این کشورها، داده‌های سازمان بهداشت جهانی و پایگاه توسعه انسانی بوده که به طور کامل در مورد این کشورها ارائه شده بود.
در این پژوهش، ابتدا میانگین شاخص توسعه انسانی و زیر مجموعه آن که امید به زندگی، تحصیلات و درآمد سرانه است، برای سالهای مورد مطالعه محاسبه شده و سپس همبستگی بین مرگ و میر مادران با شاخص‌ها سنجیده شد. مجموع سه شاخص زیرمجموعه توسعه انسانی همچنین روابط بین قاره‌ها با میزان مرگ و میر مادران و شاخص توسعه نیز تحلیل شده است. داده‌ها نیز مربوط به سالهای ۱۹۹۰، ۱۹۹۵، ۲۰۰۰ ، ۲۰۰۵ و ۲۰۰۸ بوده است.
پنج کشوری که بیشترین و کمترین مرگ و میر مادران را دارند
پنج کشوری که بیشترین مرگ و میر مادران را طی این سالها دارا هستند افغانستان، چاد، لیبریا، بروندی و نیجر بوده‌اند. همچنین پنج کشوری که کمترین مرگ و میر ماداران را داشتند به ترتیب کشورهای یونان، ایرلند، سوئد، اسپانیا و بلژیک بودند که هر پنج کشور در قاره اروپا هستند.
این پژوهش با تاکید بر این که مادران هسته اصلی و مهمی در خانواده هستند و سلامت آنها از اهمیت اساسی برخوردار است، توصیه می‌کند که برای ارتقای سلامت مادران باید مداخلات در چهار زمینه‌ی: برنامه تنظیم خانواده، مراقبت‌های حین تولد، مراقبت‌های اورژانس در زمان تولد و در نهایت مراقبت‌های پس از زایمان تلاش کرد. همچنین تشویق مردمی برای کسب آگاهی و سواد بهداشتی مداخله‌ای بسیار ضروری است.
