ارزش غذایی بالای پرتقال، این میوه را یکی از پرطرف‌دارترین میوه‌های جهان کرده است. پرتقال سرشار از ویتامین ث و دارای بیش از ۱۷۰ گونه فیتونوترینت گوناگون و بیش از ۶۰ گونه فلاوانوئیدز است که بیشتر آنها خاصیت ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی دارند.
خوردن منظم پرتقال به دلیل دارا بودن ویتامین C از تصلب شرایین پیشگیری می‌کند.
لیمینوئید موجود در این میوه، با سرطان دهان، پوست، ریه، سینه، معده و روده بزرگ مقابله می‌کند.
«الکالوئید سیسفرین» موجود در پوست پرتقال تولید کلسترول توسط کبد را کاهش می‌دهد.
مصرف پرتقال، یبوست را درمان می‌کند.
فلاوانوئیدز و ویتامین C آن خطر بروز بیماری قلبی را به نصف کاهش می‌دهد.
فشار خون بالا را پایین می‌آورد.
صرف منظم آب پرتقال، به طور چشم‌گیری خطر تشکیل سنگ کلیه را کاهش می‌دهد.
آنتی اکسیدان موجود در آن پوست را در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال آزاد که علایم پیری را به وجود می‌آورد، محافظت می‌کند.
با کاهش دادن زخم‌های گوارشی، خطر بروز سرطان معده را پایین می‌آورد.
مصرف روزی یک لیوان آب تازه پرتقال، خطر بروز آرتریت روماتوئید را پایین می‌آورد.
کلسیم موجود در آن، از استخوان‌ها محافظت می‌کند.
ویتامین موجود در آن به بدن کمک می‌کند تا ماده غذایی را به انرژی تبدیل کند.
ویتامین B6 موجود در آن به تولید هموگلوبین (که اکسیژن را به تمامی قسمت‌های بدن حمل می کند) کمک می‌کند.
پوست خشک شده پرتقال تا سال‌های سال خاصیت خود را حفظ می‌کند.
