سوزش سردل یکی از علامت‌های بیماری رفلاکس است و به معنی برگشت نامناسب و بیش از حد اسید معده به مری است.
در بین معده و مری یک سد فیزیولوژیکی وجود دارد که از برگشت بیش از حد اسید معده جلوگیری می‌کند؛ در همه افراد در حالت‌های عادی و در زندگی روزمره بازگشت اسید از معده به مری اتفاق می‌افتد ولی با مکانیسم‌های حفاظتی که وجود دارد که شامل حرکات طولی مری و ترشح بزاق که Ph قلیایی دارد، این اسید به سرعت شسته و از محوطه مری پاک می‌شود.
این مکانیسم‌های دفاعی مانع از آسیب رساندن به مخاط معده می‌شود. هنگامی که برگشت اسید معده به مری بیش از حد معمول باشد، این مکانیسم‌های دفاعی قادر به انجام وظیفه به نحوه مناسب نیستند و وجود اسید در کنار مخاطی که دفاع خاصی در برابر اسید ندارد، منجر به آسیب رساندن به مخاط می‌شود و فرد احساس سوزش در پشت جناق سینه یا سوزش گلو می‌شود.
علایم این عارضه برای حدود 20 درصد جمعیت به صورت هفتگی یا ماهانه اتفاق می‌افتد و حتی 45 درصد جمعیت می‌توانند شواهدی از ریفلاکس یا برگشت اسید معده را به صورت ماهیانه داشته باشند.
زخم شدن مری، تنگی‌های مری، بروز سرطان در مری، پوسیدگی دندان‌ها، بوی بد دهان، سرفه‌های مزمن و سوزش گلو از جمله عوارض و علایم درازمدت این بیماری است.
مهم‌ترین عامل برای تسکین این وضعیت آن است که فرد از اضافه وزن پرهیز کند، از موادی که برگشت اسید را تسهیل می‌کنند؛ مانند سیگار و دخانیات اجتناب کند، از نوشیدنی‌های الکلی پرهیز کند، فرد بلافاصله پس از صرف غذا دراز نکشد و نخوابد بلکه حداقل فاصله صرف غذا تا زمان خواب 1 تا 2 ساعت فاصله داشته باشد، پس از صرف غذا برای خوابیدن از متکای بلند زیر سر خود استفاده کند، در یک وعده غذایی پرخوری نشود و اگر در نهایت با این اقدامات و تغییر شیوه زندگی، مشکل فرد برطرف نشد، باید تحت دارودرمانی قرار گیرد.
افراد مبتلا به سوزش سردل، میوه‌هایی مانند مرکبات را در قبل از خواب مصرف نکنند و همچنین از نوشابه‌های گازدار پرهیز کنند زیرا موجب تشدید رفلاکس می‌شود.
درمان این بیماری به این صورت نیست که با مصرف 1 یا 2 ماهه دارو مشکل فرد بهبود یابد، بلکه این عارضه مانند فشار خون است و توصیه می‌شود فرد در درازمدت داروهای خود را مصرف کند. داروهایی که برای درمان این بیماری تجویز می‌شود، داروهای بی‌خطری هستند و مصرف آنها در بلندمدت عارضه‌ای ندارد.
بیماری ریفلاکس با توجه به زندگی شهرنشینی و ماشینی شدن، در افرادی که دارای اضافه وزن هستند ایجاد می‌شود و دارای هیچ محدوده‌ای سنی خاصی نیست و حتی در کودکان می‌تواند وجود داشته باشد.
افراد باید به اصول زندگی سالم پایبند شوند، فعالیت بدنی روزانه داشته باشند، از مصرف غذاهایی مانند فست‌فودها و سس‌های تند و از نوشیدن چای داغ پرهیز کنند و به طور کلی عوامل آزاررسان به مری را به حداقل برسانند.
